مدتی است که نشانه‌هایی از وجود منابع یخ‌زده آب در مناطقی بسیار دورتر از قطبین مریخ به گوش می رسد و مدارگردهایی که دور این سیاره در حال چرخش بودند نشانه‌هایی از وجود گاز متان را در جو این سیاره مشاهده کردند که نشان دهنده وجود فعالیت زمین‌شناسی یا حیاتی باشد. همین مساله باعث شد تا دانشمندان امیدوارانه به بحث تولید غذا بر روی این سیاره تمرکز کنند.
بنابراین استفاده از ربات هایی که توانایی تطبیق با شرایط محیطی را دارند از جمله ایده هایی است که در آزمایشگاه‌های تحقیقاتی جهان روی آنها کار می‌شود.
استفاده از مواد الکترونیکی که از نظر ظاهری و خاصیت شبیه به خاک رس عمل می کند که البته هزینه‌های زیادی نیز برای آنها صرف می‌شود. این مواد می‌توانند خود را بر اساس شرایط متغیر محیطی تغییر دهند و به ساختار دیگری برسانند.
زندگی در سیاره مریخ به استفاده از منابع قابل اطمینان انرژی بستگی دارد که خورشید یکی از اصلی‌ترین آنهاست. طراحی نسل جدیدی از صفحات خورشیدی با این قابلیت که در شرایط متغیر جوی همچنان کارایی خود را حفظ کنند یکی دیگر از برنامه های پیش رو است.
تحقیقات انجام شده نشان می دهد که برای انجام یک ماموریت 4 یا 5 ساله در مریخ به حدود 3 هزار کیلوگرم غذا برای هر مسافر نیاز است. این نوع مواد و بهره گرفتن از آنها در کنار سازه‌های رباتیک می‌تواند برگ برنده دوام آوردن بشر روی مریخ و مقابله با شرایط خاص آب و هوایی آن باشد.
پس نبود امکانات لازم برای رشد و پرورش گیاهان و تامین منابع غذایی و کود یکی از موانع پیش رو است ولی تمام احتمالات ممکن برای استفاده از یک احیا کننده زیستی مورد بررسی قرار گرفته تا امکان رشد گیاه در مریخ فراهم شود.
دانشمندان معتقدند که مشکل غذا در فضا به دست کاهو و گوجه فرنگی حل می شود، در واقع این دو سبزی گیاهانی هستند که به سرعت رشد کرده و فضای کمی اشغال می کنند. همچنین کاشت این گیاهان می تواند به تامین اکسیژن لازم برای تنفس فضانوردان کمک کند. تحقیقات ناسا نشان می دهد که در مجموع 10 گیاه هستند که برای کاشت و تبدیل شدن به سبزیجات فضایی باید آزمایش شوند.
این 10 گیاه عبارتند از: اسفناج، هویج ، گوجه فرنگی ، فلفل، کاهو ، پیاز سبز، توت فرنگی، سبزیجات معطر، کلم، کاسنی .
منبع :
آیا کشاورزی در مریخ میسر است
